Saturday, January 1, 2011

tecahül-i arif

Tanıdık geldi mi? hani lisede ses benzerliğinin yanısıra ergen psikolojisiyle de ''tecavüzcü arif'' şeklinde ezberlediğimiz bir söz sanatı vardı , hatırladınız mı?
Tecahül-i arif yani bilipte bilmezlikten gelme ; bir süredir karşılıklı olarak hayatıma uyguladığım bir edebi sanat... şöyle ki
O sorar ben söylerim,
O söyler ben dinlerim.
Gözlerini sık sık yakalarım bana bakarken çünkü aynı sıklıkta ben de O'na bakarım.
Anlattıklarının üstündeki örtüleri kaldırmak bir bana düşer ,diğerleri O'nu perdelerin ardından dinler.
Ve benim kaleler kadar yüksek ve sağlam duvarlarımın içinden bahseder bana sanki bunca sene benimle birlikte yaşamış oralarda.
Huzur derler sesi derim
aşk deseydi sensin derdim.
ama demedin ya da demedik,bilemiyorum..belki de korktuk büyünün bozulmasından. şimdi öylece izliyoruz birbirimizi göreceli bir uzaklıktan ve tecahülüz birbirimize.
Adettendir her yeni yılda umutlar tazelenir, dilekler dilenir ya dilerim 2011 arif eder her ikimize de!
Herkese mutlu yıllar!

4 comments:

  1. Ah ben Lise 2 öğrencisi olarakkk Edebiyat dersinde etmediğim kadar küfrettim bu söz sanatlarına, o yüzden o konulara hiç girmeyelim hehe :) Mutlu yıllar!

    ReplyDelete
  2. Modafobik :))
    bak aslında o kadar da hayatımıza uzak değillermiş,bu yüzden sakin ol ve lütfen sev onları! :p
    mutlu yıllar!

    ReplyDelete
  3. :) bazen böyle uzaktan daha tatlıdır. böyle kalması :)

    ReplyDelete

yaz ki fikrini bileyim zikrini

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...